6 november 2012 – dat is nog wel een tijdje weg, zou je denken. Toch mengt Obama zich steeds vaker en nadrukkelijker in de strijd om het presidentschap. De zittende president voelt de adem van de GOP-kandidaten in zijn nek. Hij schoof vorige week zijn strateeg Axelrod naar voren, deze week mocht David Plouffe voor zijn baas Romney onder vuur nemen. Doelwit: Mitt Romney.
Plouffes aanval vertoont sterke parallellen met die van Axelrod. Romney zou in de kern te weinig committment hebben om president te worden. Sterker: de man heeft helemaal geen kern. Plouffe somt in Meet the Press Romneys gedraai op: hij was vóór cap-and-trade (het verhandelen van CO2-rechten), maar twijfelt nu openlijk aan klimaatverandering. Hij haalde progressieve politici ten aanzien van homorechten links in, nu wil hij in de grondwet een verbod op een homohuwelijk opnemen. En de ‘nieuwe’ Romney denkt nu dat het leven begint bij de conceptie en is dus tegen abortus. Ergo:
So you look at issue after issue after issue, he’s moved all over the place and I can tell you one thing: working a few steps down from the president, what you need in that office is conviction, you need to have a true compass, and you’ve got to be willing to make tough calls.
De reactie van Ryan Williams, woordvoerder van Romney, kunt u uittekenen: Obama verschuilt zich achter een negatieve campagne terwijl de Amerikaanse middenklasse hun banen verliezen. Alleen Romney kan de Amerikaanse economie ombuigen. Aldus Williams. Maar waar maakt Barack Obama zich zo druk om? Als Plouffe gelijk heeft en de strijd om het presidentschap is pas ‘in de eerste inning’, waarom wil de president de afstand met ‘Mitt’ nu al vergroten? Hierom:
Volledigheidshalve zetten we Herman Cain, de man die Romney in sommige polls al van de eerste plek stoot, er bij. In de peilingen schommelt Obama rond de 45 procent – Romney ook. En daar zit de kneep. Romney is de beste kandidaat tegen Obama, een formidabele kandidaat omdat hij een ‘bekeerling’ is. Romney is een overtuigender Republikein omdat hij Democraat was – net als dat Bush Jr. een overtuigender christen was na zijn ‘wedergeboorte’.
Twijfelen aan Romneys ‘kernwaarden’ is niet genoeg om van hem te winnen. Zijn sterkste argument tegen Obama’s aanvallen: ‘Ik heb net zo gedacht als u, mijnheer de president, sterker: ik heb zo gehandeld als gouverneur. Maar ik kom er nu wel achter dat die ideeën niet werken. Net als al die Amerikanen die hun baan verloren. Daarom stemmen ze nu op mij en niet op u!’ Het is een retorisch argument en de vraag is of dat genoeg is tegen Obama. Maar voor de achterban telt maar één ding: welke kandidaat geeft mij werk? Obama heeft vier jaar lang de kans gehad. Nu, zullen velen denken, is het de beurt aan Romney. <<