Topsy is een tool. Preciezer: een zoekmachine. Je kan er real time mee zoeken op internet. Je kan ermee vinden as its happens, zogezegd. En dat biedt natuurlijk allerlei leuke mogelijkheden in de aanloop naar de (Amerikaanse) verkiezingen. Dacht ook de Washington Post. De krant heeft Twitter ontdekt – niet alleen als generator van internetverkeer, ook als tool om verslag mee te doen. Dus kopte de kwaliteitskrant, bij gebrek aan nieuws?, Bachmann and the Buzz Factor met als opening de prangende vraag of Michelle haar buzz is verloren. De Washington Post concludeert
The problem is that Bachmann is no longer the buzziest candidate in the race. And that could be damaging to her campaign.
Deze conclusie werd ondersteund met een Topsy-pagina. Daarop een grafiek. In die grafiek een vergelijking tussen Michelle bachmann, Rick Perry en Mitt Romney. Wat blijkt? Oh, horror, de term ‘Rick Perry’ stijgt sneller dan de Iowa straw poll-winnares ‘Michelle Bachmann’, hoewel de term ‘Rick Perry’ al weer aardig aan het inkakken is. Maar toch – laat deze grafiek een waarschuwing zijn voor Bahcmanns campagneteam. Ik zit alleen met één vraag: een waarschuwing waarvoor precies? Ik heb altijd geleerd dat aantallen (frequenties) niets zeggen over achterliggende motieven.
Met andere woorden: Perry kan weliswaar vijfduizend keer vaker zijn genoemd op internet, maar dat zegt op zichzelf niets over de redenen waarom. Als Perry Michelle een aai over de kont heeft gegeven, is de kans groot dat de Texaan vaak in tweets wordt genoemd. Als de aanhang van Michelle geriatrische, orthodx christelijke internethaters zijn, verklaart ook dat de reden waarom haar concurrent de buzz nog wel heeft en zij niet (meer). En wat zegt die trieste score van Mitt Romney? Moeten we die dan maar afserveren? Nee natuurlijk – dat doen we, hopelijk, alleen als hij de verkieizngen verliest. Niet als hij slecht scoort onder twitteraars.
Interessanter aan Topsy is de oersaaie tabel eronder. Daarin de scores van artikelen die door twitteraars zijn verspreid. Interessanter, want we hebben iets meer informatie. Zoals het feit dat Bachmann heeft gelogen (ze is helemaal geen doctor). MotherJones breekt het nieuws:
“Dr. Bachmann” might have given the activist a bit more gravitas, but it was not an appropriate title. Bachmann received a J.D.—the standard law school degree—from Oral Roberts University, and an LL.M. in tax law from William & Mary in 1988. The LL.M. does count as a postdoctoral degree, as Bachmann says, because it came after she had received a “terminal degree”—that is, a degree that can’t be directly improved upon. But while J.D. (juris doctor) has the word “doctor” in it, it is not accepted practice for J.D.’s to refer to themselves as “Dr.”
Dat bericht heeft op twitter aan momentum gewonnen. Honderden stuurden het door. Het kan door aanhangers van Bachmann zijn (‘Kijk de tegenstander eens moeite doen om ons imago te schaden’) het kan door tegenstanders van Bachmann zijn (‘Bahcmann liegt!’) – God mag het weten. Interessant is dat we het artikel snel uit tsunami aan campagnenieuws halen op basis van het aantal ge(re)tweete keren. En dan zijn frequenties wel interessant – het artikel is, los van de emotie waarmee, zo vaak over de tong gegaan, dat zelf lezen de moeite waard is. En dan helpt de massa de journalist. Waarvoor dank. <<
