Romneys campagne volgt Detroits lot: van Motor City tot rust belt

Mocht u tot nu toe enige motivatie tijdens de campagne bij Mitt Romney hebben gemist, dan heeft u natuurlijk volkomen gelijk. Want alleen in Michigan is het voor de voormalige gouverneur van Massachusetts ‘persoonlijk’. Als we zijn laatste ad mogen geloven, tenminste. Romney groeide op in Detroit en rijdt er voor de advertentie zichtbaar ontspannen door de straten. Die zijn nu vervallen, de grandeur van Detroit is niet meer. De auto-indrustrie is er goeddeels verdwenen – van Motor City tot rust belt. Net als de campagne van Romney. Hij staat in Michigan – tot nu toe een sure win achter op Santorum.

Koude winters

Alles wat met de Amerikaanse economie fout kan gaan, is in Detroit ook daadwerkelijk gebeurd. De verklaring dat de recessie de stad heeft ontmanteld, klopt echter niet. Al voor de recessie was de werkloosheid er met 13,7 procent hoger dan elders. In 2008 lag het gemiddelde inkomen in de stad rond de 15.000 dollar – ongeveer de helft van het Amerikaanse gemiddelde. Tussen 1950 en 2008 vertrok 58 procent van de populatie uit de stad. Edward Glaeser, auteur van Triumph of the City, vraagt zich af waarom er nog 770.000 zijn gebleven. De winters in Detroit zijn koud, er is armoede en gebrek aan werk.

Stenen schuiven

Volgens Glaeser heeft de stad zich vanaf de jaren zeventig uit de problemen willen bouwen. Een nieuw ijshockey-dome voor de Detroit Red Wings: 57 miljoen dollar (205 miljoen in 2010). The People Mover in 1987 – een monorail voor 425 miljoen dollar (omgerekend naar 2010). De gemeente betaalt jaarlijk 8,5 miljoen subsidie om 6.500 mensen drie mijlen te vervoeren. De Rennaissance Center – 350 miljoen dollar. Smijten met stenen om sociaal-economische problemen op te lossen is niet alleen voorbehouden aan sociaal-democraten in Amsterdam – ook in Detroit lusten ze er pap van.

Democratische burgemeesters

En zonder uitzondering zijn de burgemeesters vanaf 1970 Democraat. Young, Archer, Kilpatrick, Cockrel en Bing (de laatste Republikein was Louis Miriani die in januari 1962 aftrad) hoopten zich al stenen stapelend uit de ellende te verheffen. Het is ze niet gelukt – ondanks een partijgenoot in het Witte Huis. Detroit is een focal point in de Amerikaanse politiek. Het hart van de stad, de autoindsutrie, is eruit getrokken. De trots is naar goedkopere productielanden gegaan. De Amerikaanse Droom is er een nachtmerrie omdat de onbegrensde mogelijkheden er lijken stuk te slaan op de dagelijkse realiteit.

Roestige campagne

Daarom is Michigan voor Romney zo belangrijk – als er een stad is waar hij zijn presidentiële zegel op kan drukken, dan Detroit. Hij woonde er, zijn banenplan moet hier werken, dit is de plek waar de gekrente trots van Amerika er weer bovenop moet worden geholpen. Met Romney aan het roer. Maar Detroit (Michigan) dreigt ook een Waterloo te kunnen worden. Wat er uit zag als een zekere overwinning, is in de laatste peilingen een close call – Santorum leidt er met 35 procent van de stemmen (Rasmussen). Romneys strijd is zo roestig als Detroit zelf.