Iran weer trede hoger op politieke agenda

Hoe langer Obama militair ingrijpen uitsluit, hoe hoger Iran op de Amerikaanse politieke agenda komt te staan. Zondag, in zijn speech voor de invloedrijke American Israel Public Affairs Committee hield POTUS andere opties dan ingrijpen open: diplomatie. “I firmly believe that an opportunity remains for diplomacy — backed by pressure — to succeed.” Om daar aan toe te voegen: “… the international community has a responsibility to use the time and space that exists.” Met oorlogsretoriek, hield Obama zijn publiek en vooral de kandidaten voor de Republikeinse nominatie voor, speelt Iran alleen maar in de kaart.

De verhouding met Israel is onder Obama’s regeerperiode onder druk komen te staan. Niet alleen zijn ‘softe’ optreden jegens Iran, ook diens veroordeling van Israels nederzettingpolitiek heeft een wig gedreven tussen de Democraat in het Witte Huis en premier Netanyahu van de conservatieve Likud. Netanyahu zat zondag aan bij de bijeenkomst, net als diens minster van Defensie Ehud Barak. Beiden kregen geen militair equivalent van een ‘bankgarantie’ mee – Iran wordt vooralsnog met diplomatieke druk en economische sancties op de rails gehouden.

En de eerste reacties zijn er ook, al houden Mitt Romney en Rick Santorum hun kaarten nog even tegen de borst. Gingrich wilde wle al zijn ei kwijt. Ze zijn alledrie overigens uitgenodigd om te komen speechen tijdens het meerdaagse evenement. (Ron Paul is dat niet – dat vanwege zijn voortdurende tegenstem aan wetsvoorstellen die de staat Israel steunen.) Tijdens CNN State of the Union twijfelde Gingrich openlijk aan de wil van Obama in te grijpen als blijkt dat de Iraniers nucleaire wapens hebben. “No Israeli prime minister could responsibly allow the Iranians to get nuclear weapons because Israel is such a small country, it is so compact, that two or three nuclear weapons would be the equivalent of the second holocaust.”

Irans nucleaire capaciteiten staan hoog op de maatschappelijke agenda. Amerikanen vrezen het meest het internationale terrorisme, de Iraanse en Noord Koreaanse nucleaire ambities staan op de tweede, respectievelijk derde plaats van nationale hoofdpijnen (zie grafiek Gallup), met het drugsgeweld in (noord) Mexico op een goede vierde plaats. Het Israelisch-Palestijnse conflict staat (pas) op de achtste plaats.

De kandidaten moeten er iets mee – het is het onderwerp waarop ze zich moeiteloos kunnen onderscheiden van Obama en waar ze de bevolking van Amerika achter zich weten. Hoewel Obama dat ook kan claimen – hij koppelt het alleen aan een openlijke aversie tegen militair ingrijpen. En ook dat weten Amerikanen te waarderen. Kortom: wordt morgen vervolgd, als de kandidaten hun speech zullen afsteken en direct zullen reageren op wat Obama zondag heeft gezegd. <<