Er gaat veel geld om in de Amerikaanse politiek. Kandidaten zijn vaak jaren voordat ze zich officieel kandidaat stellen al aan het fundraisen om genoeg geld in kas te hebben om de hele race mee te kunnen doen. Soms wordt er zelfs nog een persoonlijke lening afgesloten. Zo is Hillary Clinton nog steeds haar kandidatuur van 2008 aan het afbetalen. Ook dit jaar worden de airwaves weer overspoeld met campaign ads die toch ergens van betaald moeten worden. Kortom: politiek bedrijven is duur.
2012
Toch lijken de kosten dit jaar – in vergelijking tot voorgaande verkiezingen – relatief laag te zijn. The Washington Post heeft onderzocht dat men – tot en met 31 januari van dit jaar – ruim de helft minder heeft verzameld en uitgegeven in vergelijking tot de verkiezingsstrijd in 2008. Zelfs als men de donaties aan Super PAC’s meetelt, komt men nog niet aan het bedrag dat de kandidaten vier jaar geleden inzamelden.
In The Washington Post geeft David Donnelly, executive director van het Public Campaign Action Fund (een actiegroep die zich inzet voor hervorming van de campagnefinancieringswet), een verklaring.
There seems to be very little excitement among voters in the donor class about these candidates. What that gets replaced with is this new phenomenon of people writing huge checks in support of the candidates. You’re replacing excitement with those who have a huge amount of money.
Uit de positive intensity polling van Gallup die op zes maart werd gepubliceerd, bleek in ieder geval dat geen van de kandidaten er bij alle Amerikanen goed op staat. Mitt Romney en Rick Santorum staan er met een positive intensity score van respectievelijk dertien en vijftien procent het beste voor bij de Republikeinse kiezer, terwijl er geen greintje liefde zit voor Obama bij de Republikeinen. Bij de Democraten scoren Gingrich en Santorum het slechts en is de enige met een positieve positive intensity score de zittend president. Als je gaat kijken naar deze score onder alle Amerikanen, valt op dat geen enkele kandidaat bij zowel Republikeinen als Democraten een goed gevoel opwekt. Als Donnelly zegt dat geen van de kandidaten de kiezer zo weet te enthousiasmeren dat ze massaal geld gaan geven – iets wat Obama in 2008 wel lukte – zou hij dus zomaar gelijk kunnen hebben.
De verwachting is vooralsnog dat op het moment dat de Republikeinse kandidaat bekend is, donoren massaal achter hem gaan staan. De voorverkiezingen zijn nog maar het laagseizoen, maar het hoogseizoen staat voor de deur. <<
