Elizabeth Warren, de Democratische anti-Hillary?

Het lijkt al bijna een uitgemaakte zaak: Hillary Clinton is de Democratische presidentskandidaat in 2016. Stiekem voert Clinton al campagne, de partijtop steunt haar, over media-aandacht hoeft ze niet te klagen en op het moment dat ze zich kandidaat stelt staat er direct een Super PAC voor haar klaar die in de eerste helft van dit jaar al ruim $1 miljoen heeft opgehaald.

Maar was zij in 2008 niet ook al de gedoodverfde favoriet? Er kan voor 2016 zomaar een charismatische – linkse – tegenkandidaat opstaan. Een beetje het type Barack Obama. Iemand zonder (te) nauwe banden met Wall Street (zoals bijvoorbeeld Clinton en andere partijbonzen). Iemand die zich wel uitspreekt over de misstanden in de financiële wereld en actie van de toezichthouders eist.

Too Big To Trial

De mensen bij The New Republic denken nu al te weten wie het gezicht van dit tegengeluid moet worden: Elizabeth Warren. Tijdens de vorige verkiezingen is Elizabeth Warren, voormalig professor aan de Harvard Law School, gekozen tot senator namens Massachusetts. Ze is lid van de United States Senate Committee on Banking, Housings $ Social Affairs. En ondanks dat ze niet zo luidruchtig is als bijvoorbeeld de Republikeinse mede-nieuwkomer als Ted Cruz, heeft ze zichzelf wel heel duidelijk laten zien. Tijdens de eerste zitting van deze commissie bijvoorbeeld, toen de commissie enkele toezichthouders ondervroeg. Haar eerste vraag als senator was wanneer deze toezichthouders voor het laatst een bank voor de rechter hadden gedaagd, een vraag waar de toezichthouders zich duidelijk niet op hadden voorbereid. Het leidde tot ontwijkende antwoorden. De enige die eruit zag alsof ze wist waar ze het over had, was Elizabeth Warren.

Mediageniek en anti-Wall Street

Al sinds de jaren ’80 maakt Warren zich hard voor de problemen van de middenklasse. In de jaren ’80 deed ze onderzoek naar particuliere failissementen (wat voornamelijk middenklassers bleken te zijn). Vanaf de jaren ’90 richtte ze haar pijlen meer en meer op banken en andere financiële instituties. In 2005 schreef ze samen met haar dochter een boek over faillissementen en de rol van de banken. Ze werd uitgenodigd om over dit boek te komen praten bij Dr. Phil. Sindsdien is de senator een graag geziene gast op televisie. Tot haar verkiezingsoverwinning was ze een graag gezien gast bij bijvoorbeeld The Daily Show en MSNBC. Ze is bekend bij het grote publiek, ze begrijpt de veranderende tijdsgeest en het voortschrijdend inzicht binnen haar partij en – ook niet onbelangrijk – ze is een vrouw. Maar is dat reden genoeg voor Clinton om zich zorgen te maken over een eventuele kandidatuur van Elizabeth Warren?

Nieuwe Hillary

Want ook Hillary Clinton is niet meer de Clinton van 2008. Natuurlijk was ze ook in 2008 de front runner, maar haar voorsprong in de peilingen was toen een stuk minder groot dan nu. In 2007 kreeg Clinton in de peilingen steun van 41 procent van de Democraten. Op dit moment zou Hillary steun krijgen van bijna zeventig procent van de Democraten. Elizabeth Warren is ook meegenomen in deze peiling: zij zou slechts vier procent van de stemmen krijgen.

Het lijkt Hillary Clinton dan ook voor de wind te gaan. Ze heeft het duidelijkste profiel, krijgt de meeste media-aandacht en – in tegenstelling tot 2008 – een hoop prominente Democraten hebben hun steun nu al uitgesproken. Alles wijst erop dat Hillary Clinton in 2016 de presidentskandidaat van de Democraten is. En daarin schuilt hem nu juist het gevaar. Ze moet die nominatie wel eerst nog binnenslepen. Als Clinton minder goed presteert omdat er een andere sterke kandidaat zich heeft gemeld, kan deze vanzelfsprekendheid omslaan in teleurstelling. En dan mag de nieuwe Hillary wel een sterkere Hillary zijn, de nieuwe Hillary heeft ook het trauma van 2008 in haar broekzak zitten.