Chris Christie's persconferentie van de waarheid

Chris Christie stond maar liefst 108 minuten vragen te beantwoorden. Bijna twee uur mochten journalisten hun pijlen afschieten op de gouverneur van New Jersey. Christie heeft op dit moment te maken met een schandaal waar politieke carrières door kunnen sneuvelen. Maar Christie leeft nog steeds.

Wat is er aan de hand in New Jersey? In Fort Lee zit de Democratische burgemeester Mark Sokolich. Sokolich wilde Christie niet steunen in zijn poging herkozen te worden. Dat moet kunnen, zou je denken. Maar Chris Christie, of mensen binnen zijn team, wilde wraak nemen op Fort Lee. Zij lieten de Port Authority – een organisatie van zowel de staat New York als New Jersey die gaat over het verkeer en de haven van beide staten – twee van de drie opritten naar de brug die The Garden State verbindt met The Empire State, de George Washington Bridge, afsluiten. Dit is de drukst bereden brug ter wereld. Vier dagen lang stond het verkeer hier muurvast. Alles onder de noemer van een verkeersstudie, Christie ontkende meermaals elke betrokkenheid van hem of zijn personeel. Maar uit e-mails die woensdag naar buiten kwamen bleek dat niets minder waar was.

Praten, praten en nog eens praten

En dus zat Christie plots in de problemen. In november won hij nog met groot gemak de verkiezingen in New Jersey (en dat lukt niet veel Republikeinen in die staat), hij werd kort daarna voorzitter van het Republikeinse gouverneursgenootschap en stoomde op in de peilingen voor 2016. Tot eergisteren dus. Om de schade te beperken gaf hij gisteren een persconferentie. Hij stopte pas met het te woord staan van de pers toen de journalisten geen vragen meer wisten te bedenken.

Gouverneur Christie zei van niets te weten. Dat Bridget Kelly, zijn Deputy Chief of Staff, op eigen houtje handelde en dat ze direct ontslagen is toen hij van de e-mails hoorde. Hij bood zijn excuses aan aan de inwoners van New Jersey – hij had al die tijd kwade opzet ontkend – en zou diezelfde dag nog naar Fort Lee afreizen om zich daar persoonlijk te verontschuldigen. Hij nam alle schuld op zich (‘Ik ben de gouverneur, dus ik ben verantwoordelijk.’) maar wist deze aan de andere kant ook soepel bij Bridget Kelly te leggen (‘Ik wist van niets, ik ben geschokt. Mevrouw Kelly is ondertussen ontslagen.’). Meer dan de inhoud van zijn verhaal was het gemak, de charme en de humor waarmee hij de pers van het lijf hield indrukwekkend. Geen enkele keer kwam Christie in de problemen. Zijn verhaal was duidelijk en hij had geen enkele probleem met het keer op keer beantwoorden van dezelfde vraag.

Tegenstanders op het vinkentouw

Dit schandaal bezorgt Christie wel een probleem: in plaats van de staatsman die partijen met elkaar verbindt, komt hij over als een ‘gewone’ politicus. Iemand die tegenstanders niet alleen wil verslaan, maar ook kapot wil maken. Hij stond al bekend om zijn dominante karakter en dat hij soms een bully kan zijn en deze episode past precies in dat straatje. Daarnaast geeft hij op deze manier zijn tegenstanders een stok om mee te slaan. Ook gaf hij zijn opponenten een paar mooie soundbytes om te gebruiken in spotjes. Het is nog maar de vraag of dit hem veel zal deren. De brugkwestie is erg lokaal, kan niet in tien seconden uitgelegd worden en 2016 is nog ver weg. Tegenstanders kunnen dit schandaal niet eenvoudig uitbuiten in de campagne. Nog niet natuurlijk, want er volgt nog een onderzoek. Als daar niets nadelig voor de gouverneur uit naar voren komt, kan Christie zich zonder al te grote kleerscheuren richten op zijn presidentiële campagne.