Iran dreigt Amerikaanse belangen te schaden door een nucleair arsenaal aan te leggen. Hoe saai ook, maar nu druppelt het buitenland toch nog door tot de campagne-agenda’s.
Syrië slaat als enige onderwerp een brug tussen de gezworen tegenstanders Mitt Romney en Newt Gingrich. Beide kandidaten vinden dat Amerika, met anderen, de rebellen moet steunen in hun strijd tegen Bashar al-Assad. Achter het interventionisme van Romney schuilt zelfs een geopolitieke visie. Als Syrië niet wordt aangepakt, drijft de westerse wereld het land mogelijk in de armen van Iran, aldus Romney. Eventueel militair ingrijpen om dat land van een nucleaire koers te houden, zou dan vele malen lastiger zijn. Een Syrisch-Iraanse coalitie is nog altijd moeilijker te verslaan dan beide landen zonder elkaars steun.
Newt Gingrich ging een stapje verder. Hij wist tijdens het debat te vertellen dat er al steun is van Amerika en Amerikaanse geallieerden. Gingrich: “There are plenty of Arab-speaking groups that would be quite happy. There are lots of weapons available in the Middle East. This is an administration which, as long as you’re America’s enemy, you’re safe. You know, the only people you’ve got to worry about is if you’re an American ally.” De voormalige Speaker of the House sneert daarmee richting Obama. Onterecht. Obama ziet zich gebonden aan een Chinees-Russische veto op ingrijpen, eerder deze maand uitgesproken. Eerder pleitte hij voor ‘maximaal geheime missies‘ – Gingrichs favoriete wapenkeus, volgens Foreign Policy.
Ron Paul denkt dat de dreigende opstelling van Amerika juist een argument is voor Iran om nucleaire wapens te bouwen. Het land is omsloten door 45 Amerikaanse, militaire bases, aldus Paul. Het kan geen kant op, laat staan ook maar iets aanvallen. Als Amerika zich al zorgen moet maken om een nucleair arsenaal, zegt Paul, dan dat van de voormalige Soviet Unie. De ‘communistische’ erfenis ‘zweeft nu nog ergens rond‘. Paul hield gisteren, tijdens het debat, vol dat er geen aanwijzingen zijn dat Iran ook daadwerkelijk bezig is een nucleair arsenaal op te bouwen. Een claim die het Internationaal Atoomagentschap al in november heeft tegengesproken.
Gisteren kwam een onderzoeksteam van datzelfde Agentschap onverrichte zaken terug uit Iran. Het team wilde er het militaire complex in Parchin bezoeken, maar kreeg daarvoor geen toestemming. Ook een verzoek om documenten over te leggen, waarmee Iran de link tussen haar atoomprogramma en mogelijke militaire toepassingen daarvan kon ontkrachten, werd niet ingewilligd. “It is disappointing that Iran did not accept our request to visit Parchin during the first or second meetings”, aldus IAEA Directeur-General Yukiya Amano op de site van het Agentschap. Het Witte Huis heeft de Iraanse blokkades waarop het Agentschap stuitte, veroordeeld.
Volgende maand treffen president Obama en de Israëlische premier Netanyahu elkaar. Op de agenda de ‘Iraanse uitdaging’. De ontmoeting, op 5 maart, is een dag voor Super Tuesday – de dag dat in de Republikeinse primaries ruim 550 delegaties zijn te winnen (of te verliezen). Tot nu toe beperken Amerika en Europa zicht tot economische sancties. En met succes. De Iraanse munt is al voor de helft gedevalueerd en het land zoekt weer diplomatiek contact met andere landen.
Het is voor één kandidaat allemaal geen nieuws – Rick Santorum. Hij waarschuwde al voor Iran voordat zelfs Newt Gingrich (blijkbaar een belangrijke indicatie) oren had naar het gevaar van de staat in de regio. In een dramatisch radiospotje, al in november uitgezonden, verklaart Santorum zijn vooruitziende blik. Hij zat acht jaar in de “Armed Services Committee (…) and he wrote tough legislation to help stop Iran’s growing aggression”. Begin dit jaar herhaalde hij die waarschuwing nog maar eens – bij ABC. In oktober vorig jaar, tijdens een verkiezingsbijeenkomst, prees Santorum de mysterieuze dood van Iraanse atoomgeleerden: “On occasion, scientists working on the nuclear program in Iran turn up dead. I think that’s a wonderful thing, candidly.”
Een gratuite claim op zijn best, een bijzonder pijnlijke at face value. Santorums inspanningen zet Obama en Netanyahu komende maand op een dramatische beslissing – moet er wel of niet tegen Iran worden opgetreden? Want een ding staat vast: het land is angstwekkend hard op weg een nucleaire macht te worden. Ondanks alle inspanningen is Santorum er niet in geslaagd Iran van die koers af te houden. Mogelijk een verklaring voor het feit dat Iran al enige tijd van zijn campagne-agenda is verdwenen. <<
