Mitt Romney maakt een goede kans om morgen de cacus in Iowa te winnen, terwijl hij er helemaal niet naar streeft. En wie de polls moet geloven – Ron Paul vierde Kerst in Texas (lees: niet in Iowa) en zal daarom nipt verliezen van Rick Santorum. Maar er is overmorgen, als alle stof is gaan liggen en de ‘stemmen’ zijn geteld, maar een winnaar. En dat is de zittende president. Zijn campagne is al een jaar actief in de staat, met maar liefst acht kantoren. De vrijwilligers zijn al ruim twaalf maanden aan het werven en polsen de inwoners dorp voor dorp, straat voor straat, huis voor huis. Wie er morgen van de Republikeinse partij ook wint, ze beginnen met een forse achterstand op die tweede, belangrijke hobbel richting Witte Huis – Barack Obama en zijn team vrijwilligers.
Democraten
Obama heeft morgen natuurlijk iets te vrezen – terwijl ook de Democraten in Iowa een caucus houden. Leden van de partij kiezen morgen voor de zittende president, maar kunnen hun stem ook laten afwijken en voor een alternatief gaan. Dat doen de Democraten trouwens anders dan de Republikeinen. De Democraten komen bijeen, vallen uiteen in groepen die zich ‘scharen’ achter hun kandidaat van voorkeur en een groep kiezers die het nog niet weten en starten dan een lang debat over de vraag welke kandidaat de beste is. Tijdens dat debat veranderen regelmatig mensen van gedachten en ‘lopen’ vervolgens over naar de andere kandidaat of weten zich overtuigd (als ze dat nog niet waren).
Republikeinen
De Republikeinen doen het wat eenvoudiger. Vertegenwoordigers van de kandidaten komen een praatje houden, vervolgens stemmen aanwezigen met handopsteking of papier voor de kandidaat van hun voorkeur. Die stemmen worden direct geteld en doorgegeven aan de media die vol spanning wachten op de ‘winnaar’.
Weinig zeggend
De Iowa caucus is belangrijk, zeker. Het is een eerste indicatie van enig formaat. Er zijn vaak veel kiezers naar de bijeenkomsten gekomen om hun voorkeur uit te spreken. In die zin is een caucus een interessante maatstaf voor de populariteit van de genomineerde. Anderzijds zegt een caucus niet bijster veel. Het is een zeer selectief gezelschap (alleen Republikeinen, alleen in Iowa, alleen de politiek actieven). En wat als die selectieve groep kiezers hun voorkeur keurig verdelen over de verschillende kandidaten? Wat als de winnaar maar een of twee procent van de stemmen meer heeft gekregen? Hoe legitiem is die uitslag dan precies? Hoe moet die winnaar omgaan met een grote minderheid? Een caucus geeft een richting aan, maar zelden zo precies als analisten die op basis van de uitslag ons willen doen geloven.
Occupy Iowa Caucus
En zoals alle directe democratische processen, is ook deze te ‘kapen’. De eerste Occupisten hebben zich gemeld. Zij protesteren tegen fondsen van het bedrijfsleven waarmee kandidaten hun (dure) campagnes financieren. Een confrontatie met de ‘rurale’ inwoners van iowa ligt op de loer. Zoals met Clel Baudler, caucus leider van de Republikeinen: “We’re just not going to tolerate in rural Iowa what’s going on in the big metropolitan areas … A little thump therapy never hurt anybody.” Eerder deze week werden al Occupisten opgepakt bij het campagnehoofdkantoor van Ron Paul en Mitt Romney. Morgen wordt het spannen, maar niet voor Obama. <<
