Nieuw frame in patstelling: 'Obama rejects'

De ‘schuld’ van de impasse rond de shutdown en debt ceiling lag tot gisteravond bij de Republikeinen. Er is echter een nieuw frame: ‘Obama rejects’. De vraag is hoe schadelijk dat frame is voor de Democratische kansen in de midterm volgend jaar.

Obama legt, bij monde van woordvoerder Jay Carney, het aanbod van Boehner om het schuldenplafond tijdelijk te verhogen, naast zich neer. Het Witte Huis vindt een ‘plafondverhoging’ van zes weken te kort. En: het verhogen van dat plafond moet losstaan van een discussie over verdere uitgaven. Na een week van intensieve gesprekken en pendel-diplomatie tussen het Witte Huis en Capitol Hill is iedereen weer terug bij af. Carney liet iedereen die erin geloofde als volgt de deksel op hun neus vallen:

“In relation to the proposal that has been discussed in the press, it is our view that we cannot have a situation where the debt ceiling is extended as part of a budget negotiation process for only six weeks, which would put us right back in the same position that we’re in now.”

Wat nu?

Het is koffiedik kijken, maar het lijkt er op dat Obama hier zijn hand overspeelt. Republikeinen krijgen nu nog de schuld van de shutdown en dreigende default in de schoenen geschoven. Gisteravond laat is het echter de president die koppig weigert te praten. Boehner heeft zijn voorstel neergelegd mede omdat Obama altijd heeft volgehouden dat over het Amerikaanse uitgave-patroon valt te praten. Niet dus. De headlines liegen er dan ook niet om – voor het eerst in de crisis zijn alle kranten en sites het eens ‘Obama rejects’ plannen van de GOP – het is de president dus die weigert.

Nu trekt de president altijd meer – media – aandacht dan andere hoofdrolspelers in dit dossier. En dat is met zijn weigering op het voorstel van de GOP niet minder geworden. Aandacht is in de politieke economie een schaars goed; Obama krijgt vandaag zijn deel meer dan de GOP en Boehner bij elkaar (zie afbeelding). Probleem is echter dat het vooral negatieve aandacht is. De vraag is hoe dit afstraalt op al die Democraten die zich op basis van enthousiaste peilingen zich al rijk rekenden en voorbij de horizon van de debt ceiling een meerderheid in het Huis waarnamen. Wordt vervolgd.