Obama enige winnaar van Republikeins debat

Er is maar één winnaar van het eerste echte GOP-debat, afgelopen woensdag. En dat is Barack Obama. De president moet zich, al schrijvend aan zijn speech waarin hij Amerikanen werk belooft, verkneukelt hebben aan de broedertwist tussen Perry en Romney – de cowboy versus de cosmopolitan. Tegen het vuur van hun tweestrijd verbleekte de aanwezigheid van de andere kandidaten. En de huidige president is de enige die daar politiek garen bij spint. Maar met Romney en Perry is de Republikeinse Partij opgezadeld met een duivels dilemma: je moet eerst de nominatie winnen en daarvoor heeft Perry de beste papieren. Dan moet je Obama verslaan. En dan blijkt Romney betere kansen te hebben.

In de peilingen was het Republikeinse dilemma al een tijdje duidelijk: Perry scoort hoog bij GOP’ ers, Romney is koning onder de Amerikanen. Dat besef is gisteren, tijdens het eerste debat head-to-head, ook duidelijk geworden in de nieuwe strategie van beide kandidaten. Perry kiest de rol van simpele cowboy met een hekel aan (morele) dilemma’s. Hij schiet zich een weg door tegenstrijdigheden waarvan ons dagelijks leven nu eenmaal bol staat. Romney, met een jobs plan van 160 pagina’s, positioneert zich als de beschaafde tegenkandidaat van Obama en stapt daarmee over de Republikeinse partij heen om zich, wat vroeg, nu al te melden in het nationale strijdperk. Zijn inzet voor de Olympische Winterspelen in Salt Lake City maken hem de cosmopoliet waar ze bij de Tea Party een broertje dood aan hebben.

De afgelopen weken wisten beide heren elkaar grotendeels te ontwijken en bleef het Republikeinse dilemma onder de radar. Vanaf nu zullen beider campagneteams alle zeilen bijzetten om elkaar zo nodig te beschadigen en daarmee de partij. Het uitvergroten van de onderlinge verschillen is belangrijk. Perry komt met 27 procent van de ondervraagden uit een post-debat-poll (ABC), Romney met 22 procent van de stemmen. Beide heren moeten hun profiel diepte geven en woensdag waren de eerste voorbeelden daarvan al zichtbaar. ‘Michael Dukakis created jobs three times faster than you did, Mitt’, beet Perry Romney toe. ‘Well as a matter of fact, George Bush and his predecessor created jobs faster than you did, governor!’, riposteerde de zakenman. Nooit eerder was de woordenstrijd zo fel en zo direct.

En Obama lacht in zijn vuistje. Wetend dat één van beide kandidaten gemankeerd uit de strijd gaat komen. Ga maar na: mocht Perry zijn tegenstander worden, dan claimt de president de gijzeling van de Republikeinse Partij door de Tea Party – een kleine meerderheid die de rest (van het land) een dictaat wil opleggen. Mocht Romney de winnaar zijn, dan speelt Obama diezelfde kaart, maar dan omgekeerd: een grote minderheid van de Republikeinse Partij weet zich niet vertegenwoordigd door deze man. Romney dus, die geen oog heeft voor een beweging die de GOP de laatste jaren juist in de vaart der volkeren heeft opgestuwd. In beide gevallen moeten de kandidaten hun kandidatuur tegenover een belangrijk deel van hun eigen achterban verantwoorden – en dat is niet lekker campagne voeren. De pijlen moeten immers niet op hen, maar op Obama zijn gericht.

Er is één oplossing: Perry/Romney als duo. President en vice-president – al is het nog even afwachten in welke combinatie precies. Beide heren hebben wel een gruwelijke hekel aan elkaar. Eén ticket is uitgesloten, zullen velen denken. Kandidaten die elkaar haten, elkaar tijdens de campagne de mantel hebben uitgeveegd en het liefst de kachel met elkaar aanmaakten, maar nadien toch samenwerkten, bestaan. Het meest recente voorbeeld is van de man die zich bij een duo Perry/Romney wel ernstige zorgen moet maken: Barack Obama.

Na een felle strijd met Hilary Clinton over de nominatie, gunde de president elect haar een zeer zware post in zijn kabinet: minister van buitenlandse zaken. Dat heeft de toen verdeelde Democratische Partij veel goed gedaan. Als het de Republikeinen ernst is, als het Perry en Romney ernst zijn, zullen ze over hun schaduw moeten springen om Obama het politieke leven zuur te maken. Hij deed dat eerder en goed voorbeeld doet goed volgen. Tot dan zal hun doodstrijd de media domineren en lacht Obama zich rot. Zijn grootste probleem, de Republikeinen, maken het vooral zichzelf vreselijk moeilijk. <<